ISTORIJSKE ČINJENICE I DRUŠTVENE OKOLNOSTI
Na više lokacija na teritoriji današnjeg grada Užica mogu se naći tragovi ljudskog života koji potiču još iz neolita – 5.500 godina pre nove ere. Za Grad neki istoričari tvrde da je keltskog porekla i da je star oko 20 vekova. U pisanim dokumentima ime grada se prvi put javlja 9. oktobra 1329. godine, u zadužnici iz dubrovačke kancelarije. Međutim, deo istoričara tvrdi da se tekst o gradu može pronaći u Povelji vizantijskog cara Vasilija II iz 1020. godine, gde ga nazivaju Omcon. Veliki Župan Stefan Nemanja je u XII veku naselje pripojio Raškoj.
Užice je od strane Turaka osvojeno 1463. godine i tada postaje deo Beogradskog Pašaluka. Grad se još kao seosko naselje pominje i 1476. godine u turskim zemljišnim knjigama. U XVI veku doživljava razvoj i u to vreme već ima odlike razvijenog grada za to doba sa oko 5.000 kuća i 15.000 stanovnika. Užice je od Turaka oslobođano dva puta. Prvu put u Prvom srpskom ustanku 1805. godine, a drugi put 1807. godine. Nakon velikog požara, 1862. godine, u kojem je izgoreo ceo turski deo varoši, stanovništvo turskog porekla, potpuno napušta grad.
Krajem XIX veka, Užice počinje da se razvija kao industrijski grad. To je u Srbiji bio prvi grad gde je sagrađena hidroelektrana po Teslinim principima (1900. godine), a druga na svetu, izgrađena nakon one na Nijagarinim vodopadima. Tokom Drugog svetskog rata, Užice je na 67 dana oslobođeno od nemačke okupacije, a taj period je poznat pod imenom Užička Republika. Kasnije, u SFRJ, grad dobija ime Titovo Užice i nosi ga sve do 1992. godine.
Grad Užice nalazi se u Zapadnoj Srbiji i administrativni je centar Zlatiborskog okruga. Prostire se na površini od 667 kvatratnih kilometara, od kojih je 55% poljoprivredno zemljište. Obuhvata 41 naseljeno mesto u kojem, prema popisu iz 2011. godine, živi 78.040 stanovnika, pretežno srpske nacionalnosti (97,5%).
Smešten je na nadmorskoj visini od 415 metara, a kroz njega protiče reka Đetinja. Grad je sa svih strana okružen planinama. Sa severozapada i severoistoka Užice okružuju Povlen i Maljen, na zapadu su Tara i Zvezda, a na jugu Zlatibor.
Užice je jedna od opština koje svoje potencijale pretvara u razvojne mogućnosti: Činjenice govore da se Užice, i danas, razvija bolje i uspešnije od ostatka Srbije, a o čemu nedvosmisleno govore investicije, kako domaće, tako i inostrane. To se, međutim, nedovoljno vidi u beogradskim i drugim medijima sa nacionalnom pokrivenošću, niti je dostupno potencijalnim investitorima.. Ne samo što se u njenoj opštini nalazi najznačajnija turistička destinacija (Zlatibor), već i zbog činjenice da podstiče i unapređuje razvoj Srbije, Užice je defakto „karta za budućnost razvoja Srbije“. Upravo je to razlog za realizaciju ovog projekta: da zainteresuje i privuče investitore, da građani Beograda i Srbije upoznaju i prepoznaju potencijale ove opštine, te da im ukaže na mogućnost da se i sami uključe u njen dalji razvoj.